Czym jest widzenie tunelowe?
To wada wzroku charakteryzująca się znacznym ograniczeniem pola widzenia chorego. Pacjenci często opisują swoje widzenie, jakby patrzyli przez coś wąskiego, np. otwór, rurę, czy tunel (stąd nazwa schorzenia). Chorzy mają znaczne problemy z dostrzeganiem szczegółów znajdujących się po bokach, na dole i u góry oglądanego obrazu. Choroba ta może pojawić się w każdym wieku, najczęściej spotyka jednak osoby starsze. Wraz z widzeniem tunelowym mogą pojawić się jeszcze inne objawy - takie jak ból oczu i głowy, mroczki w polu widzenia, zawroty głowy, problemy z równowagą, drętwienie szyi i/lub twarzy, częste mdłości.
Pod żadnym pozorem nie wolno bagatelizować dolegliwości związanych z widzeniem tunelowym, gdyż mogą wynikać z powodu poważnej choroby, zagrażającej życiu pacjenta. Należy niezwłocznie skontaktować się z okulistą, który w razie potrzeby skieruje nas także do innych specjalistów. Nie wolno na własną rękę zażywać żadnych lekarstw lub czekać, aż dolegliwość "sama przejdzie".
Jakie są przyczyny widzenia tunelowego?
- Choroby oczu takie jak: zaćma, jaskra, odwarstwianie siatkówki,
- Migrena,
- Nadużywanie alkoholu, narkotyków, leków psychoaktywnych,
- Depresja,
- Przewlekły stres,
- Guz mózgu,
- Stwardnienie rozsiane,
- Udar niedokrwienny mózgu,
- Uraz głowy,
- Zbyt intensywny wysiłek fizyczny
Diagnostyka widzenia tunelowego
Aby zdiagnozować widzenie tunelowe okulista wykonuje zazwyczaj dwa badania wzroku: perymetrię oraz kampimetrię. Podczas pierwszego badania pacjent siada przed półkulista czaszą, a okulista zasłania mu jedno oko. Następnie sza pomocą perymetru rejestruje się wszystkie widziane przez pacjenta punkty świetlne, co w efekcie daje zakres pola wdziania chorego. Kampimetria jest dodatkowym badaniem uzupełniającym, w którym pacjent siada przed czarnym ekranem z białym punktem fiksacji oraz koncentrycznymi okręgami i południkami, i obserwuje na nim przesuwający się punkt, którego widoczność rejestruje za pomocą przycisku.
Leczenie widzenia tunelowego
To przede wszystkim postawienie diagnozy i znalezienie przyczyny schorzenia. Może polegać na leczeniu chirurgicznym (nie tylko okulistycznym, ale również u innych specjalistów z zakresu neurologii, czy laryngologii) lub leczeniu za pomocą leków psychotropowych, jeśli schorzenie jest wynikiem problemów psychicznych pacjenta. Chorym zalecane jest także wykonywanie prostych ćwiczeń wzrokowych poszerzających pole widzenia.
https://www.poradnikzdrowie.pl/
https://www.medme.pl/