Ślepota barw

Ślepota barw jest stanem kiedy nie jesteśmy w stanie postrzegać kolorów w normalny sposób. Często polega na nie odróżnianiu ich od siebie. Jednym z najbardziej znanych przypadków jest nie odróżnianie barw czerwonej i zielonej, która powszechnie zwana jest daltonizmem. 

Nasze oczy, a dokładniej siatkówka oczu, wyposażone są w dwa typy komórek światłoczułych, których zadaniem jest odbieranie światła i zamiana na informację dla mózgu. Nazywamy je czopkami i pręcikami. Pręciki służą jedynie do wykrywania światła, to dzięki nim jesteśmy w stanie określić czy jest ciemno czy jasno. Ponadto są niezwykle czułe na niskie jego natężenie. Z kolei czopki są odpowiedzialne za wykrywanie barw oraz ich natężenie. Mówimy o trzech rodzajach czopków: czerwonych, zielonych i niebieskich. Mózg wykorzystuje informację z tych komórek, aby określić finalną percepcję kolorów. 

Częściowa ślepota barw występuje, gdy jeden lub więcej rodzajów czopków nie funkcjonuje poprawnie, jest uszkodzony czy po prostu ich nie ma. Całkowita ślepota barw występuje kiedy żaden rodzaj czopków nie jest obecny w siatkówce oka. 

Ślepota barw może objawiać się w różnym stopniu. Niektóre osoby z łagodnymi "niedoborami kolorów" widzą poprawnie przy dobrym oświetleniu, zaś gorzej przy słabym. Inni nie są w stanie rozróżnić barw niezależnie od natężenia światła. Rzadko kiedy spotykana jest całkowita ślepota barw, która skutkuje widzeniem jedynie w odcieniach szarości. Ślepota barw zazwyczaj dotyka obydwu oczu i pozostaje stabilna (nie jest postępująca) przez resztę życia. 

Ślepota barw zazwyczaj jest schorzeniem, które występuje od urodzenia, ale w niektórych przypadkach może być również nabyta. Zauważalna zmiana percepcji kolorów może być preludium poważniejszych problemów ze wzrokiem. W przypadku zauważenia jakichkolwiek zmian należy niezwłocznie skonsultować się z optometrystą lub z okulistą.

Objawy mogą być bardzo zróżnicowane, zależne od konkretnego przypadku, które można sklasyfikować od umiarkowanych do ciężkich. Część osób ma na tyle łagodne objawy, że ich nie zauważają. Często można wykryć problem u dzieci podczas nauki kolorów. Objawy obejmują trudności z postrzeganiem barw i ich jasności oraz określenia różnicy pomiędzy odcieniami danego koloru. Zwykle jest to problem z kolorem czerwonym i zielonym lub żółtym i niebieskim. Poza ciężkimi, rzadkimi przypadkami ślepota barw nie ma wpływu na ostrość widzenia.  

Mężczyźni są w znacznie większym stopniu zagrożeni wrodzoną ślepotą barw niż kobiety. Szacuje się, że co dziesiąty mężczyzna posiada jakiekolwiek problemy z ?niedoborem kolorów?. Schorzenie to jest powszechne wśród mężczyzn pochodzenia północnoeuropejskiego. Niektóre choroby mogą przyczynić się do zwiększenia ryzyka ślepoty barw. Są to m.in.:

Źródła:

https://www.aao.org/eye-health/diseases/what-is-color-blindness