Miopia (krótkowzroczność)

Bliskowzroczność występuje kiedy obiekty blisko są dla nas wyraźnie widoczne, zaś te oddalone ? rozmyte, zamazane. Przykładowo, nie mamy problemu z czytaniem książki, ale dostrzeganie z daleka znaków jadąc samochodem sprawia już problem.

Miopia jest wadą wzroku. Jest spowodowana niewłaściwym sposobem załamywania światła przez niewłaściwy kształt rogówki lub soczewki. Abyśmy widzieli wyraźnie, światło załamuje się, przechodząc kolejno przez rogówkę i soczewkę, aby ostatecznie trafić na siatkówkę. Następuje na niej proces, który zamienia światło na informację, która trafia do naszego mózgu i staje się obrazem, który widzimy.

Źródło: https://www.britannica.com/science/myopia

Miopia jest wadą powszechną. Szacuje się, że do 2050 roku będzie na nią cierpieć aż 50% populacji ludzkiej.

Krótkowzroczność może być dziedziczna. Jest zwykle diagnozowana u dzieci w wieku między 8 - 12 rokiem życia. W okresie dojrzewania, miopia zwykle szybko się pogłębia. Między 20. a 40. rokiem życia zwykle następują już niewielkie zmiany.

Łagodna krótkowzroczność jest nazywana małą (niską), zaś ciężkie przypadki ? dużą (wysoką). Przypadki dużej krótkowzroczności ulegają stabilizacji w wieku około 20-30 lat.

Ludzie krótkowzroczni są narażeni na wyższe ryzyko odwarstwienia siatkówki. Jest to stan, kiedy tkanka z tyłu gałki ocznej unosi się lub odrywa od ściany oka. Pod żadnym pozorem nie można lekceważyć takiego ryzyka, gdyż może prowadzić do utraty wzroku. Bardzo ważnym jest, aby uczęszczać na regularny wizyty z lekarzem optykiem w celu rutynowej kontroli siatkówki. Im szybciej zostaną zdiagnozowane jakiekolwiek objawy pogarszania się stanu zdrowia, tym większe prawdopodobieństwo, aby im przeciwdziałać i maksymalnie zredukować ich negatywny wpływ.

Osoby posiadające dużą krótkowzroczność są również bardziej narażeni na rozwój jaskry i zaćmy.

Miopia jest spowodowana zbyt stromym zakrzywieniem rogówki. Przyczyną może być też nienaturalnie wydłużona gałka oczna. W obydwu przypadkach promienie światła padają przed siatkówkę, zamiast bezpośrednio na nią.

Nie ma bezwzględnie najlepszej metody leczenia krótkowzroczności. Jest to zależne od stylu życia i stopnia zaawansowania wady. Zawsze warto najpierw przedyskutować problem z lekarzem okulistą.

Okulary i soczewki są najłatwiejszym i najpowszechniejszym sposobem korekcji wady. Pomagają poprawić kąt padania światła, co w konsekwencji pozwala nam widzieć znacznie wyraźniej. Należy też okresowo badać swój wzrok u optometrysty, aby sprawdzić czy wada nie uległa pogłębieniu. Jeśli tak, zostanie przepisana nowa recepta po badaniu kontrolnym.

W większości przypadków taki rodzaj operacji pozwala na zmianę kształtu rogówki za pomocą lasera. Najpopularniejszym jest LASIK. Podobnie jak w przypadku każdej operacji, chirurgia refrakcyjna niesie ze sobą ryzyko możliwych powikłań i skutków ubocznych. Na przykład po zabiegu refrakcyjnym można zobaczyć odblaski lub pierścienie (aureole) wokół źródeł światła.

Być może słyszałeś o procesie zwanym ortokeratologią lub orto-k w leczeniu krótkowzroczności. Wykorzystuje serię twardych soczewek kontaktowych, aby powoli spłaszczać rogówkę i zmniejszać krótkowzroczność. Polega na spaniu każdej nocy w twardych soczewkach kontaktowych. Wiąże się to z podwyższonym ryzykiem poważnych, zagrażających wzrokowi infekcji oczu . Poprawa wzroku jest tymczasowa. Po zaprzestaniu używania soczewek rogówka wraca do pierwotnego kształtu i powraca krótkowzroczność.

Atropina, stosowana w postaci kropli do oczu w małych dawkach (0,01%) okazała się skutecznym sposobem na spowolnienie postępu krótkowzroczności u dzieci i młodzieży. Zastosowanie takiej metody wiąże się również z ryzykiem efektów ubocznych.

 

Źródła:

https://myopiainstitute.org/myopia/

https://www.aao.org/eye-health/diseases/myopia-nearsightedness